Licht & Energie
Licht is het fundament.
Als je je lichtomgeving niet goed krijgt, zul je ook
je gezondheid en cellulaire energie niet helemaal goed krijgen.
Als je je lichaam beter wil maken, moet je beginnen je lichaam op één lijn te brengen met zonlicht. Je lichaam is bedoeld om in de zon te zijn, en blootstelling aan zonlicht gedurende de dag is van cruciaal belang voor je welzijn. Er is geen aspect van je fysiologie en gezondheid die niet beinvloed wordt door zonlicht. Het is DE constante factor die we gedurende onze gehele evolutie hebben gehad om onze lichaam te leren wanneer bepaalde functies uit te oefenen – en hoe zo efficient mogelijk.
In veel oude culturen realiseerden mensen zich de centrale rol van de zon als brenger van leven, en werd de zon aanbeden als een godheid. Ook nu associeren we de zon met vreugde en ontspanning: we pakken het vliegtuig voor een heerlijke zonvakantie en we kunnen er weer tegenaan. Tegelijkertijd vinden we het normaal dat we het grootste deel van de dag binnenshuis zijn, in fel kunstlicht. En dit is niet zonder grote gevolgen.
De abnormale licht omgeving waarin we ons elke dag bevinden is een van de grootste stressoren van vandaag de dag is. We zijn ontworpen voor solar licht – zonlicht. De wetenschap hierover is onbetwistbaar, maar helaas nog geen algemene kennis. Op school leren we niet over de fysica van zonlicht.
We maken onszelf ziek met onze moderne technologie en het vooral binnen leven. 1 op de 3 mensen heeft tegenwoordig een chronische ziekte en dit is alleen maar toe aan het nemen. Geen zicht op verbetering.
Herken jij dit? Je let op je eten, je beweegt elke dag en krijgt redelijke nachtrust, maar hebt nog steeds symptomen die maar niet weggaan. Missen we soms iets heel belangrijks?
Zonder rekening te houden met de factor licht in onze leefstijl, is al onze wetenschap incompleet.
Licht is de goedkoopste en meest effectieve manier om je gezondheid te veranderen. En daarom is het met stip pijler 1 in ons programma.
Laat ons je het licht zien.
Zonlicht beinvloed alles in ons lichaam, van de manier waarop cellen onderling communiceren en energieproductie, tot onze ontstekingsgevoeligheid. De gemiddelde Europeaan en Amerikaan besteedt 90% van de tijd binnenshuis en dit is een probleem door twee belangrijke aspecten: aan de ene kant van de muur het gebrek aan zonlicht op belangrijke momenten, en aan de andere kant de negatieve effecten van kunstlicht binnenshuis.
Licht van de zon drijft al het leven op aarde, en dit begrijpen we als het gaat om planten en fotosynthese, maar het is minder bekend dat zoogdieren, en dus mensen, geen uitzondering vormen.
Terwijl planten fotosynthese en chloroplasten gebruiken om lichtenergie om te zetten in de chemische energie (koolstof), creëert ons eigen lichaam energie in de mitochondriën van onze cellen in een proces dat cellulaire ademhaling wordt genoemd, een proces waarbij rood en nabij-infraroodlicht een belangrijke rol spelen.
Licht is energie. Energie met een golflengte en trillingsfrequentie.
Zonlicht bestaat uit alle kleuren van de regenboog en elke kleur heeft een specifiek biologisch effect in je lichaam.
Zowel de warmte als het licht van de zon zijn noodzakelijk voor planten om te groeien en te rijpen. Voedsel is eigenlijk geconcentreerd zonlicht, en daarmee een drager van lichtenergie, zichtbaar in het biofotonenveld van dat voedsel. Ook wijzelf en al het leven op aarde zijn lichtdragers.
In haar meest pure vorm wordt het zonlicht door middel van fotosynthese als energie opgeslagen in blauwgroene algen, fruit en groene bladgroenten.
Uit het werk van Fritz-Albert Popp weten we dat levende cellen (in planten, dieren en mensen) licht uitstralen. Dit licht is van een zeer geringe intensiteit, met een frequentie van 350 – 800 nm (dit is de kleur groenblauw tot rood), en kan gemeten worden met zeer gevoelige apparatuur. Dit licht wordt biofotonenlicht genoemd.
Popp heeft gemeten dat fibroblasten (bindweefselcellen) in onze extracellulaire matrix ECM (losmazige bindweefsel) biofotonenlicht in hun celmembraan kunnen opslaan.
Voor de aanvoer van biofotonenenergie zijn we afhankelijk van zonlicht via onze ogen, van voedsel dat rijk is aan zonne-energie en ook van onze huid die via het pigment melanine biofotonenlicht kan opslaan uit zonlicht.
Ons eigen biofotonenveld is meetbaar met zeer gevoelige apparatuur. Het blijkt dat hoe gezonder we zijn, hoe beter onze cellen inwendig licht produceren, vasthouden en gebruiken, en hoe minder licht er gemeten wordt. Ook de vitaliteit van voedsel is te meten aan de hand van biofotonenenergie die het uitstraalt.
De lichtopbrengst van lichtbronnen wordt uitgedrukt in de lichteenheid lux. Op een heldere zonnige dag is de lichtopbrengst vann de zon meer dan 20.000 lux, gemiddeld daglicht 5.000-10.000 lux, een grijze bewolkte dag 500 lux en de volle maan 1 lux. Het kunstlicht in huis heeft gemiddeld een lichtopbrengst van 600-700 lux. Nogal mager dus.
Cellulaire energie genaamd ATP (adenosine-tri-phosphate) drijft alle chemische processen in het lichaam aan. Als je weinig ATP hebt, voel je je uitgeput en neerslachtig. Hogere niveaus van ATP sturen het proces in een andere richting: gelukkig en productief.
We willen dus zoveel mogelijk ATP kunnen produceren, en dat gebeurt voornamelijk in de mitochondria. Mitochondria zijn gespecialiseerde componenten die vrij rondzweven in de meeste cellen van bijna alle levende wezens. Ze zijn de onbezongen helden van ons lichaam.
Stel onze cellen voor als bruisende fabrieken, die onvermoeibaar werken om hun verschillende functies uit te voeren. ATP is de electriciteit die deze fabrieken aandrijft, waardoor ze hun taken efficiënt kunnen uitvoeren. En mitochondria zijn de krachtcentrales in de fabrieken die verantwoordelijk zijn voor de productie van die electriciteit, oftewel: energie.
Mitochondriën verkrijgen informatie uit 1. Zuurstof, 2. Zonlicht en 3. Voedsel. Dus krijg deze drie inputs op orde en je verbetert je energieniveau, je hormoonfunctie, je cognitie, je hart- en bloedvaten, ga zo maar door!
We hebben allemaal op de middelbare school geleerd wat fotosynthese is: CO2 (koolstofdioxide) + H2O (water) + zonlicht = koolstof (suikers en vetten) + O2 (zuurstof).
Wat doen mitochondria? Het omgekeerde! Ze zetten suikers en vetten (koolstof) + O2 om in ATP en CO2 + H2O. En wat is het bijproduct dat mitochondriën afgeven? Ze geven infrarood licht af, dat warmte wordt genoemd. Dat is de reden waarom wij warmbloedige zoogdieren zijn.
Mitochondria zijn verantwoordelijk voor onze energieproductie en daarmee voor ALLE stofwisselingsprocessen in ons lichaam. Al onze cellen, op rode bloedcellen na, bevatten mitochondria. Hepatocyten (levercellen) bevatten ongeveer 1000-2000 mitochondria per cel, dardiomyocyten (hartcellen) ongeveer 5000-8000 per cel en neuronen (zenuwcellen, hersencellen) hebben de grootste dichtheid aan mitochondria met schattingen tot wel 2 miljoen per neuron.
Meer en betere mitochondria = meer en beter geheugen en denkvermogen = betere prestaties.
Het verbeteren van de mitochondriale functie zal de algehele gezondheid van je lichaam verbeteren, en een belangrijke factor hiervoor is rood- en infraroodlicht.
Wedden dat je dat niet hebt geleerd tijdens de biologieles op school!
Onderzoek heeft aangetoond dat rood- en nabij-infraroodlichttherapie onze krachtcentrales een energieboost geven, waardoor ze op hun optimale capaciteit kunnen draaien. Dit gebeurt op enkele belangrijke manieren:
Best cool, toch?
Daarnaast is blootstelling aan IR- en UV-frequenties noodzakelijk voor twee processen die cruciaal zijn voor gezonde mitochondriën. De eerste is apoptose, geprogrammeerde celdood van cellen met een beperkte levensduur of beschadigde cellen. De tweede is autofagie en houdt in dat het lichaam materialen uit de cellen recycled tot nieuwe, functionerende cellen. UV-licht is nodig voor apoptose, terwijl IR-licht autofagie mogelijk maakt. Ochtend zonlicht bevat zowel IR and UV licht en is dus van cruciaal belang voor de efficiëntie van apoptose en autofagie.
Het is in de vroege ochtend na zonsopkomst – en ook in de avond voor zonsondergang – wanneer de IR-A- en UV-A-frequenties dominant zijn. Daarom zijn dit dagelijks de belangrijkste kijkmomenten. IR-A kan dan het diepst in het lichaam doordringen. Kijk niet direct in de zon maar met een kleine hoek ernaast.
Wanneer we ‘s ochtends vroeg aan dit rode en nabij-infrarode licht worden blootgesteld, worden de melaninepigmenten in onze huid geactiveerd, zodat UV-licht later op de dag beter wordt geabsorbeerd. Dit is de reden waarom onze huid midden op de dag sneller verbrandt, omdat we de activeringsstap, die ons lichaam tegen UV-schade beschermt, hebben overgeslagen.
Het gebruik van een roodlichtapparaat is ook een goede optie om de pigmenten in je huid voor te bereiden op blootstelling aan UV-licht en verbranding te voorkomen.
Om het volledige spectrum van zonlicht te kunnen benutten, mag er niets tussen de zon en ons staan wanneer we kijken. Dus als je je afvraagt of je dezelfde voordelen van zonlicht kunt krijgen door uit het raam van je huis, kantoor of auto te kijken, het antwoord is: nee, helaas.
Glas blokkeert al het UVB-licht, een groot deel van het UVA-licht en ongeveer de helft van het rode licht (zichtbaar en IR), terwijl het blauw licht doorlaat. Dat is niet wenselijk, omdat het bijdraagt aan de ‘blauwlicht-vergiftiging’.
Ook op ochtenden met dikke wolken voor de zon, is het nog steeds de moeite waard om richting de zon te kijken omdat ongeveer 30 procent van het zonlicht (rode spectrum) ons nog steeds bereikt.
Een cel doet haar taken niet de hele tijd, maar volgens een patroon, een ritme. Het circadiaan ritme is een natuurlijk proces dat in de eerste plaats wordt gestuurd door licht (en duisternis).
De term circadiaan ritme komt van de Latijnse uitdrukking circa diem, wat ‘ongeveer een dag’ betekent en wordt ook wel dag- nachtritme genoemd. Het beïnvloedt onze slaap-waakcyclus, hormoonproductie, spijsvertering, lichaamstemperatuur en vele andere belangrijke lichaamsfuncties
Lichtfrequenties in onze omgeving hangen af onze locatie, de tijd op de dag en de tijd van het jaar (het seizoen) en helpen onze cellen om te bepalen wat er op een bepaald moment moet gebeuren.
Ons dag-nachtritme is allemaal te danken aan onze interne biologische klok: de suprachiasmatische kern (SCN). Deze kern bevindt zich in de hypothalamus en ontvangt signalen van onze zintuigen. De SCN reguleert ons slaap-waakpatroon door te reageren op lichtsignalen die via onze ogen binnenkomen. Bij blootstelling aan daglicht in de ochtend wordt de SCN gestimuleerd en reguleert het onze alertheid en wakkerheid gedurende de dag. In de avond, wanneer het daglicht afneemt, stuurt de SCN signalen om ons lichaam voor te bereiden op slaap.
Licht is het meeste krachtige signaal, maar er zijn er ook andere externe signalen uit de omgeving die biologische ritmes synchroniseren met de 24-uurs licht/donkercyclus. Hiertoe behoren temperatuur, voedselinname, lichaamsbeweging, sociale interactie of dagelijkse activiteiten. Dit worden zeitgebers genoemd – tijdgevers.
Al onze hormonen en neurotransmitters worden volgens een dag-nachtritme aangemaakt en vrijgegeven. Alles begint met melatonine, de hoofd regelaar, het synchroniseert je circadiaans ritme. Melatonine wordt gemaakt in je huid en in je ogen als reactie op blootstelling aan rood- en infrarood licht gedurende de dag.
Onze circadiaans biologie is het meest sensitief voor veranderingen rond zonsopkomst en zonsondergang – dan bestaat het zonlicht namelijk uit meer rood en infrarood licht. Een goed plan dus om vaker de sunrise en sunset te zien, en tegelijk je bioritme te synchroniseren.
Het moge duidelijk zijn dat het licht waaronder we leven, zonlicht moet zijn. Sinds het begin van de evolutie is de Homo Sapiens een buiten levend wezen die altijd, overdag, het volle lichtspectrum heeft ontvangen van de zon.
Echter hebben we sinds de uitvindingen en verdere verspreiding van de gloeilamp en wisselstroom aan het eind van de 19e eeuw het lichtlandschap compleet veranderd. Tegenwoordig leven we voornamelijk onder blauw licht, wat erg giftig is voor onze biologie.
Ongeveer een zesde van het zonlicht bestaat uit blauw licht (en is voor ons oog zichtbaar als wit licht). Blauw licht is normaal gesproken stimulerend. In de ochtendzon is het blauw licht wat ons wakker maakt. Het is wat onze hypofyse stimuleert om hormonen (zoals cortisol) vrij te geven. Het is ook noodzakelijk voor de aanmaak van vitamine A. Blauwlicht is dus niet alleen maar slecht, het wordt pas slecht wanneer we het geisoleerd toegediend krijgen, of op het verkeerde tijdstip.
Sinds 2012 zijn gloeilampen (incandescent lightbulbs in het Engels) uit de handel genomen en gaandeweg vervangen met felle LED-lampen. Goed voor de energiebesparing – desastreus voor onze licht gezondheid. In de grafiek hieronder valt te zien dat bij LED verlichting (links) het rode lichtspectrum nihil is vergeleken met gloeilampen (rechts).
We leven in een staat van eeuwig daglicht met vergaande gevolgen:
Hopelijk begrijp je nu waarom licht HET fundament is voor optimale gezondheid. Zonder het juiste licht (en zuurstof) kunnen je krachtcentrales genaamd mitochondria niet optimaal hun werk doen: energie produceren.
Met deze tips kun jij meteen aan de slag om je lichtomgeving te verbeteren:
Mo-Fr: 9:00-20:00
Sa: 9:00-14:00
Su: closed