Wat is het epigenetische proces?
Het menselijk lichaam bestaat uit miljarden cellen, die aan de basis staan van elke functie. Het desoxyribonucleïnezuur (DNA) verwijst naar alle instructies die nodig zijn om celactiviteit te sturen. Niettemin heeft elke persoon een unieke DNA-sequentie, wat betekent dat die sets instructies voor elk individu op een andere manier zijn ‘gecodeerd’. Aan de basis van deze sequenties staan onze genen en die zijn verantwoordelijk voor het vertellen van ons lichaam wanneer en hoe eiwitten moeten worden geproduceerd die biologische reacties initiëren.
Eiwitten zijn de bouwstenen van het lichaam en we hebben er tot wel 150.000 verschillende soorten van die onze cellen vormen. Deze eiwitmoleculen veranderen meestal van vorm wanneer ze worden geactiveerd door omgevingsfactoren zoals voedsel, gifstoffen, emoties, enz. De implicatie is dat we door onze omgeving te veranderen, in wezen onze genetische uitkomst kunnen veranderen.
Epigenetische modificaties vinden plaats wanneer eiwitten zich binden aan DNA en het genoom ‘markeren’. Ze veranderen de DNA-sequentie zelf niet. Methoden voor het markeren van het genoom omvatten DNA-methylering, acetylering en histonmodificatie.
Methylering en acetylering
DNA-methylering is een van de verschillende cruciale epigenetische processen die het lichaam gebruikt om genen te markeren of te taggen. Deze epigenetische markers sturen de transcriptiemachinerie van een cel aan om een gen te lezen of niet – om het recept te maken of over te slaan. DNA-methylering is wanneer een structuur genaamd een methylgroep zich bindt aan een stuk DNA en het activeert of remt. Methylering schakelt een gen uit. Demethylering schakelt een gen in.
Problemen met DNA-methylering worden geassocieerd met veel ziekten, waaronder veroudering en kanker. Methylering wordt beïnvloed door verschillende factoren, zoals voeding, lichaamsbeweging, toxines en stress.
Acetylering schakelt een gen aan. De-acetylering schakelt een gen uit.